“Clouds come floating into my life, no longer to carry rain or usher storm, but to add color to my sunset sky.”
De ene voet raakt de grond na de andere, de ene raakt een stukje aarde en de andere vertrappeld een klein madeliefje. Niet dat dat zo erg is want de hele omgeving bevond zich in een bloemenlandschap. Je wandelt precies in een sprookje, een sprookje met bloempjes en bankjes en mooie zonsondergangen maar ook een sprookje met veel stenen en bomen en water. Dit was een klein stukje paradijs.
Voor mijn plechtige communie in 2012 ging ik al wel eens naar de Tuinen van Annevoie, maar toen was alles een beetje anders. Het is leuk om in een stukje onbekend rond te lopen, maar als je de weg weet en weet wat er zal komen, dan is het avontuurniveau gezakt vind ik. Ik heb alleszins wel genoten van deze dag met mama, papa, mijn broertje en de hondjes.
Vind je ook niet dat ik de laatste tijd nogal veel foto’s plaats? Als het stoort, laat me dat even weten. Zo weet ik ook dat ik een selectie moet maken (hoewel dat best moeilijk is).
Ik hoop dat je van deze zondag kan genieten.
Veel groetjes, Amber
Persoonlijk vind ik het juist leuk om veel foto’s te zien. Ze zijn allemaal heel verschillend en daarom allemaal leuk om naar te kijken 🙂 Xxx
Oh dat is super! Ik ben blij dat je ze een beetje leuk vind!
Wauw, wat een prachtig plekje om te zien! Ik vind al die foto’s juist wel leuk hoor, gewoon ertussen stoppen wat je zelf mooi vindt 🙂
Een deugddoende reactie Tine, dankjewel!