Donkere bomen vormen een stevig rechtopstaande muur tegen de buitenwereld, de voorgrond is bezaaid met vleugjes groen. De muren van een andere wereld hebben geen geheimen voor zij die het kunnen zien. Het plaatje klopt. Het is goed zo, het is genoeg zo. Op dit plekje kan ik mijn schilderij tot leven brengen, op dit plekje kunnen de kwasten dansen over het doek waarbij de kleuren tot een geheel versmolten worden. Op dit plekje ben ik alweer gelukkig.
De dagen die deze zomervakantie telt slinken, de diepe afgronden komen dichterbij. Maar niet vandaag, want vandaag trek ik naar het hoogste punt van geluk en rust. Vandaag trek ik naar het bos. Maar niet alleen, helemaal niet alleen. Het geluk moet verdubbeld worden als men het deelt.
Het was zo een dag dat ze zon zich een beetje verscholen hield achter het wolkendek, het was zo een dag dat de wind door je haren raasde terwijl de zonnestralen af en toe door de bomen glinsterden. Het was zo een dag die je moest grijpen. Met beide handen.
Want ‘I wanna jump for joy‘ 🙂
We hielden een gezellige picknick in het bos -of Koersel Kapelleke voor de bekenden- met wat gezonde tussendoortjes. Ik zag eens een mooie foto op Instagram en wou dat al een lange tijd ook eens maken, dus bij deze. Daarna vonden we een heel mooi plekje voor enkele foto’s. De bomen stonden in een heel erg leuk contrast met de voorgrond en hier stonden we dan, half op het fietspad en half in het hoge gras foto’s te maken. De fietsers die voorbij kwamen vonden het natuurlijk alleen maar grappig. Ja, dit was een heel leuke dag met Roxanne, een heeeeel leuke dag. Ik ben nog steeds enorm blij dat ik zoveel vriendinnetjes heb met wie ik leuke dingen kan doen, waar ik alles tegen kan vertellen, die mijn traantjes opvangen en me aan het lachen maken.
Zie ze graag, stuk voor stuk.
Waar maak jij het allerliefst foto’s?
Liefs, Amber
milesawayfromwonderland 