De koude vind zich een weg doorheen mijn olijfgroene jasje. Onvoorbereid zette ik mijn laarsjes tussen de reeds afgevallen bladeren. Een felle avondzon wierp zijn warme lichtstralen doorheen de boomtoppen en zorgde voor een warme gloed in deze vroege herfstavond. De afgevallen bladeren vormen al een spoor richting de mooiste plekken en ik dans heerlijk mee. Herfst, wat heb ik je gemist.
De zon die door de bomen schijnt en een pad voor je uitstippelt, een race naar de berg omdat we het licht wouden behouden. Two girls who chased the light. In the golden hour van deze mooie dag trok ik eropuit met Yara, voor enkele foto’s die zorgden voor geweldige herinneringen. Het vastleggen van zulke plaatjes blijft een leuke, moeilijke maar mooie bezigheid. Fotografie is een klein magisch doosje dat je af en toe weer moet sluiten om het daarna voluit te openen. 
Over precies één week is het herfstvakantie. Een hele week vakantie, eindelijk. Ik heb al een paar keer aangekondigd dat ik echt compleet een ander genre op wil gaan met mijn blog, dat ik kleine veranderingen wil doen en regelmatiger wil updaten evenals de fotografieposts tussendoor. Milesawayfromwonderland moet weer een plekje worden met authenticiteit, creativiteit en vooral een plekje dat helemaal uniek is. Het heeft even geduurd voordat ik mijn creatieve brein weer terugvond, maar het is er, en ik ga het gebruiken ook. Creativiteit is iets wat je niet kan kopen maar moet gaan zoeken. En dat is precies wat ik gedaan heb.
Heel veel liefs, Amber
milesawayfromwonderland 
Deze post mag dan al van even geleden zijn, maar ik wil toch even kwijt dat ik de foto’s prachtig vind! Je bent ook een hele mooie meid! Liefs, xo
Oh, wat lief van je! Heel erg bedankt!!