’s Ochtends beleefde ik het allerlaatste moment van examenstress. Mijn cursus aardrijkskunde lag nog even voor mij uit terwijl ik rustig mijn warme chocolademelk opdronk. Het werd een mooie dag. Ik schoof me om half negen nog eens voor de laatste keer onder het tafeltje van nummer 6, op de allereerste rij. Mijn pen vulde de lege vragen in, mijn kleurpotloden vonden een weg naar de juiste landen op de wereldkaart, mijn hoofd zat al een beetje bij hetgeen wat zou gebeuren om vijf na tien.
