30/01/2000. Zo een twintig jaar geleden kwam ik op de aardbol terecht. Gek hoe snel de tijd voorbij vliegt, ik voel me nog steeds achttien en soms zelfs nog wat jonger. Maar: je bent zo oud als je je voelt zeker?π Ben jij benieuwd hoe ik mijn verjaardag dit jaar vierde? Lees dan vooral verder…
Lees verder
Mijn verjaardag is natuurlijk al een hele tijd voorbij, bijna een half jaar zelfs, maar toch heb ik nog iets in petto voor jullie. De foto’s van mijn fotoshoot, het is nu eenmaal niet zo dat het in januari zo schitterend weer is, dat je dan echt leuke foto’s kan maken. Als je met een grote groep vriendinnen een datum moet kiezen is zoiets nog moeilijker. Bij ons werdt dat een datum in de paasvakantie, 4 april. Een heel zonnige, warme en vreugdevolle dag. En daar kwamen eigenlijk wel heel mooie foto’s uit…
Precies een jaar geleden zat ik nog met mijn hoofd in de wolken omdat ik ein-de-lijk kon zeggen dat ik zestien was. Ik kon ein-de-lijk zonder liegen door de poortjes op een fuif en ik kon me eindelijk een beetje groot voelen. Vandaag, exact een jaar later, kan ik je eigenlijk vertellen dat dat alles complete onzin is. Als je zestien bent, voel je je misschien groot maar dat is totaal niet zo. En nu, nu zijn het al zeventien kaarsjes op de taart. Klinkt gek. Zeventien is precies zo een nutteloze leeftijd tussen zestien en achttien, het klinkt een beetje als een afdankertje omdat je niet zomaar een jaar kan overslaan.
De voorlaatste dag van deze maand is zo een beetje van mij, ik mag me een hele dag koningin voelen van dit ijzige land. Misschien zoals de koningin uit Narnia, maar dan zonder sneeuw of ijs omdat er dit jaar geen vlokje te bespeuren is. Andere jaren kon ik zalig door de sneeuw wandelen en sneeuwengeltjes maken op mijn verjaardag. Gek, zo al “bijna volwassen” zijn. Gek, zo mijn sweet sixteen vieren.
Lees verder