De voorlaatste dag van deze maand is zo een beetje van mij, ik mag me een hele dag koningin voelen van dit ijzige land. Misschien zoals de koningin uit Narnia, maar dan zonder sneeuw of ijs omdat er dit jaar geen vlokje te bespeuren is. Andere jaren kon ik zalig door de sneeuw wandelen en sneeuwengeltjes maken op mijn verjaardag. Gek, zo al “bijna volwassen” zijn. Gek, zo mijn sweet sixteen vieren.